Rechtgeleide kaliefen – Hazrat Abu Bakr^(ra)

Na het reciteren van Tashahhud, Ta’awwuz en Surah al-Fatihah, zei Zijne Heiligheid, Hazrat Mirza Masroor Ahmad^(aba) dat hij zou doorgaan met het noemen van de inspanningen van Hazrat Abu Bakr^(ra) om de wanordes te bestrijden die tijdens zijn tijd ontstonden.

Afvalligheid en onrecht van Malik bin Nuwairah

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat Hazrat Khalid bin Walid ^(ra) ook zijn gezant naar Malik bin Nuwairah leidde. Malik bin Nuwairah was van Banu Yarbu, een tak van Banu Tamim. Hij had de islam in 9 AH geaccepteerd samen met zijn stam, waarvan hij een leider was. Hij was door de Heilige Profeet ^(s) aangesteld als de verzamelaar van Zakat van zijn volk.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij na het overlijden van de Heilige Profeet ^(s) een van de mensen was die afvalligen werden. In feite verheugde hij zich over het overlijden van de Heilige Profeet ^(s) . Hij doodde ook de moslims van zijn stam die standvastig bleven bij het aanbieden van Zakat en het naar Medina sturen. Dus werd hij niet alleen afvallig, weigerde hij het offer van Zakat en gaf hij het verzamelde bedrag van Zakat terug aan de mensen, maar probeerde met Sajah, die onterecht een profeetschap claimde, Medina aan te vallen.

Sajah bint al-Harith – een valse eiser van het profeetschap

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat Sajah een Arabische waarzegger was, afkomstig uit de Banu Tamim en de Banu Taghlib die voornamelijk christenen waren, en dus zelf ook een christen was. Ze was met een leger uit Irak gereisd met plannen om Medina aan te vallen. Bij aankomst in Arabië ging ze eerst naar Banu Tamim waar er een groep mensen was die nog steeds Zakat wilde geven en de Khalifah wilde gehoorzamen, terwijl er een andere groep mensen was die hiertegen was. Er was ook een derde groep mensen die niet zeker wist welk standpunt ze moesten innemen. Zo veroorzaakten deze verschillen onenigheid binnen de stam zelf. Sajah dacht dat de Banu Tamim zich zouden verenigen en hun meningsverschillen opzij zouden zetten, waarna ze naar Medina zouden vertrekken en met het leger van Hazrat Abu Bakr ^(ra) zouden vechten.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat Malik bin Nuwairah en Sajah contact hadden gehad en elkaar hadden ontmoet. Ze kwamen een verdrag overeen, maar Malik bin Nuwairah adviseerde haar om Medina niet aan te vallen, en in plaats daarvan de geschillen binnen de stam moest oplossen, waarmee ze instemde. Dit veroorzaakte echter veel bloedvergieten binnen de stam, waarop ze zich realiseerden dat ze zich vergist hadden in het vertrouwen van Sajah, en dus sloten de stamhoofden van Banu Tamim zich samen en sloten een pact, resulterend in vrede in Banu Tamim.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat toen ze zich realiseerde dat haar plan onsuccesvol was, ze op weg ging naar Medina, en ze werd opgewacht door Aus bin Khuzaimah en zijn leger, tegen wie ze vocht en verloor. Aus bin Khuzaimah nam toen een belofte van haar dat ze zou vertrekken en niet terug zou keren naar Medina.

Sajah trouwt met Musailimah Kazzab

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat toen de leiders van haar leger bespraken hoe ze naar Medina zouden kunnen gaan, ze zei dat ze naar Yamamah zouden gaan waar ze hun krachten zouden bundelen met Musailimah Kazzab, een andere valse profeet. De twee ontmoetten elkaar en waren behoorlijk onder de indruk van elkaar. Musailimah stelde voor dat ze hun profeetschap moesten consolideren en moesten trouwen, waar Sajah mee instemde.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat ze dan zou terugkeren naar Banu Taghlib, waar ze na enige tijd terugkeerde naar de islam.

Hazrat Khalid bin Walid(ra) verklaart de dood van Malik bin Nuwairah

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat Hazrat Abu Bakr ^(ra) Khalid bin Walid ^(ra) had opgedragen om de wanorde te bestrijden die door Malik bin Nuwairah was ontstaan. Er zijn overleveringen dat Nuwairah vervolgens werd vermoord. Op een nacht, toen het erg koud was, zei Hazrat Khalid ^(ra) dat de gevangenen warm moesten worden gehouden, echter sommigen begrepen verkeerd wat hij zei en dachten dat hij opdracht gaf de gevangenen te doden, waardoor Nuwairah ook gedood. Volgens een andere overlevering riep Hazrat Khalid ^(ra) Nuwairah op en berispte hem voor wat hij had gedaan en de beslissingen die hij had genomen en legde hem uit dat Zakat een gebod was, net als het bidden. Nuwairah zei dat dit ook was wat de Heilige Profeet ^(s) wenste, maar hij noemde hem niet bij zijn naam, in plaats daarvan zei hij ‘een man uit jullie midden’. Hazrat Khalid ^(ra) beval toen dat Nuwairah moest worden gedood. Dit veroorzaakte opschudding onder sommigen die zeiden dat Hazrat Khalid ^(ra) een andere moslim had vermoord.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat Hazrat Abu Bakr ^(ra) Hazrat Khalid bin Walid ^(ra) had ontboden en hem vroeg naar de gebeurtenissen en wat er was gebeurd. Hij legde alles uit aan Hazrat Abu Bakr ^(ra) en betuigde zijn spijt, waarop Hazrat Abu Bakr ^(ra) hem vergaf en het bloedgeld voor Nuwairah aanbood.

Ongefundeerde beschuldigingen tegen Hazrat Khalid bin Walid(ra) met betrekking tot Malik bin Nuwairah

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat er een beschuldiging was geuit tegen Hazrat Khalid ^(ra) dat hij Nuwairah’s vrouw trouwde tijdens de strijd zonder te wachten voor de voorgeschreven periode. Zijne Heiligheid ^(aba) gaf uitleg door Hazrat Shah Abdul Aziz Dehlvi, die zei dat dit een verzinsel is tegen Hazrat Khalid ^(ra). Toen hij met haar trouwde, blijkt uit de geschiedenis dat Nuwairah al van zijn vrouw was gescheiden, maar haar in zijn huis had gehouden. Zo trouwde Hazrat Khalid ^(ra) met haar nadat ze was gescheiden en nadat de voorgeschreven wachttijd al was verstreken.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat er een andere bewering was dat Hazrat Khalid ^(ra) de vrouw van Nuwairah trouwde tijdens of onmiddellijk na de strijd, wat tegen de Arabische traditie was. Zijne Heiligheid ^(aba) legde uit dat dit niet waar is. Dr. Ali Muhammad Sallabi legde uit dat als dit was gebeurd,de Heilige Profeet ^(s) een precedent had geschept, door na de Slag bij Muraisi, met Juwairiyah bint Harith te trouwen. Op dezelfde manier trouwde de Heilige Profeet ^(sa) met Hazrat Safiyyah ^(ra) na de Slag bij Khaibar. Daarom is er geen geldige aantijging tegen Hazrat Khalid ^(ra) . Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij dit alles noemde om te laten zien dat Hazrat Abu Bakr ^(ra) de juiste beslissing had genomen met betrekking tot Hazrat Khalid ^(ra) .

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat Hazrat Khalid ^(ra) later werd gestuurd om de wanorde te bestrijden die werd veroorzaakt door de mensen van Banu Hanifah en Musailimah, de valse profeet. Dus, Hazrat Khalid ^(ra) verzamelde zijn troepen en ging op weg naar Banu Hanifah. Hazrat Abu Bakr ^(ra) stuurde ook een groot leger achter Hazrat Abu Bakr ^(ra) aan zodat hij niet van achteren kon worden aangevallen. Hazrat Khalid ^(ra) ging verder naar Yamamah, waar de Slag om Yamamah plaatsvond.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij de Slag bij Yamamah in toekomstige preken zou noemen.

Rechtgeleide kaliefen – Hazrat Abu Bakr^(ra)

Na het reciteren van Tashahhud, Ta’awwuz en Surah al-Fatihah, zei Zijne Heiligheid Hazrat Mirza Masroor Ahmad^(aba) dat hij zou doorgaan met het belichten van incidenten uit het leven van Hazrat Abu Bakr^(ra).

Zijne Heiligheid^(aba) zei dat de Heilige Profeet^(saw) na de slag bij Uhud te weten kwam dat de Quraish een nieuwe aanval op de moslims overwogen om hen een laatste slag toe te brengen. De Heilige Profeet ^(saw) overlegde met Hazrat Abu Bakr^(ra) en Hazrat Umar^(ra), die beiden voorstelden dat de moslims naar de vijand moesten gaan, zodat ze niet zouden komen om hun families aan te vallen. De Heilige Profeet^(saw) vroeg Hazrat Bilal^(ra) om onder de moslims aan te kondigen dat zij de Heilige Profeet ^(saw) zouden vergezellen naar de strijd en dat zij die hadden deelgenomen aan de Slag van Uhud zouden meegaan met hem. Toen de moslims een plaats bereikten die Hamraa’ al-Asad heette, werden de ongelovigen ongerust en lieten zo hun intentie om Medina aan te vallen, varen.

Verraad van Banu Nadhir tegen de Heilige Profeet  ^(saw)

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat de Heilige Profeet ^(saw) samen met enkele metgezellen naar de Banu Nadhir-stam in Medina ging. Toen hij aankwam, boden de mensen van Banu Nadhir hem aan om plaats te nemen en te eten voordat ze over verdere zaken zouden praten. Dus nam de Heilige Profeet  ^(saw) plaats tegen een muur. Het Joodse volk van Banu Nadhir zag dit als een kans en één persoon klom met een steen op de muur om op de Heilige Profeet  ^(saw) te laten vallen. God informeerde de Heilige Profeet  ^(saw) echter over dit complot, waarop hij onmiddellijk opstond en vertrok. De Heilige Profeet  ^(saw) stuurde vervolgens een bericht naar de Banu Nadhir waarin hij zei dat ze verraderlijk hadden gehandeld en niet langer in Medina konden blijven, en gaf hen een periode van tien dagen om te vertrekken. Ze weigerden echter en dus maakten de moslims zich op voor de strijd. De moslims belegerden het fort van Banu Nadhir en ’s avonds keerde de Heilige Profeet  ^(saw) terug naar zijn huis. Volgens sommige overleveringen droeg de Heilige Profeet  ^(saw) destijds het bevel over het leger over aan Hazrat Abu Bakr ^(ra). Uiteindelijk gaven de Banu Nadhir zich over en mochten ze samen met hun bezit, afgezien van hun wapens, vertrekken.

De expeditie van Badr al-Mau’id

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat Abu Sufyan na de slag bij Uhud had uitgedaagd dat ze na een jaar in Badr al-Safra tegen de moslims zouden vechten en de Heilige Profeet  ^(saw) stemde ermee in. Naarmate de tijd naderde, begon Abu Sufyan zich zorgen te maken omdat hij hoopte een groter leger te hebben, en dus begon hij valse rapporten te verspreiden in een poging de moslims angst aan te jagen en hen van de strijd af te schrikken. Hazrat Abu Bakr^(ra) en Hazrat Umar^(ra) stelden beiden aan de Heilige Profeet ^(saw) voor dat in ieder geval de moslims hun belofte zouden moeten nakomen om de Quraish te ontmoeten. Dus vertrokken de moslims zoals gepland en bereikten de afgesproken bestemming, maar Abu Sufyan maakte excuses en keerde met zijn leger terug naar Mekka. De moslims bleven acht dagen in Badr, gedurende welke tijd ze zaken deden op een jaarlijks festival dat daar werd gehouden. Deze expeditie staat bekend als Badr al-Mau’id.

Calumny Against Hazrat A’ishah^(ra)

His Holiness^(aba) said that when the Holy Prophet ^(saw) learned that the Banu Mustaliq were planning an attack on the Muslims, the Holy Prophet ^(saw) set out towards them accompanied by 700 companions. According to some narrations, the banner of the Muhajireen (migrants to Madinah) was given to Hazrat Abu Bakr^(ra).

Laster tegen Hazrat A’ishah ^(ra)

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat toen de Heilige Profeet  ^(saw) hoorde dat de Banu Mustaliq een aanval op de moslims aan het bereiden waren, de Heilige Profeet  ^(saw) naar hen toe ging vergezeld van 700 metgezellen. Volgens sommige overleveringen werd de vlag van de Muhajireen (migranten naar Medina) gedragen door Hazrat Abu Bakr^(ra).

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat terwijl hij terugkeerde van Banu Mustaliq, er een grote laster werd geuit tegen Hazrat A’ishah ^(ra). Toen de moslims op een avond terugkeerden naar Medina, instrueerde de Heilige Profeet  ^(saw) hen om verder te gaan met de reis vanaf de plek waar ze waren gestopt waren om te rusten. Vlak daarvoor realiseerde Hazrat A’ishah^(ra) zich dat ze haar ketting was kwijtgeraakt en ging ernaar op zoek. Toen ze terugkwam, waren de moslims al vertrokken. Ze hadden haar rijtuig op de kameel gezet, zonder te beseffen dat ze er niet in zat. Terwijl ze wachtte dat de moslims het zich zouden realiseren en terugkeren, viel ze in slaap en de volgende ochtend vond Hazrat Safwan^(ra), die achter het leger aan had gereisd, haar. Ze reed op zijn kameel terwijl hij hem leidde, totdat ze zich weer bij het moslimleger voegden. Uit dit incident ontstond een grote laster die werd geïnitieerd door het hoofd van de hypocrieten, Abdullah bin Ubayy bin Sulool.

Allah de Almachtige onthult de onschuld van Hazrat A’ishah^(ra)

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat toen Hazrat A’ishah ^(ra) hoorde over deze laster, ze toestemming vroeg aan de Heilige Profeet  ^(saw) om haar ouders te bezoeken, zodat ze kon bevestigen dat dit gerucht zich had verspreid. De Heilige Profeet  ^(saw) overlegde met enkele metgezellen over de kwestie, en vroeg ook Barirah, die Hazrat A’ishah ^(ra) diende, en zij getuigde van haar ongerepte karakter. Gedurende deze tijd was Hazrat A’ishah ^(ra) twee nachten en een dag in een toestand van slapeloze nood. Haar ouders zaten bij haar en probeerden haar te troosten. De Heilige Profeet  ^(saw) bezocht haar en zei dat als ze onschuldig was, God zeker in haar voordeel zou spreken. Hazrat A’ishah ^(ra) zei dat ze op dat moment geen andere keuze had dan geduldig te blijven, omdat ze wist dat ze onschuldig was. Op dat moment, terwijl de Heilige Profeet ^(saw) daar zat, openbaarde God de volgende verzen, waarmee hij de onschuld van Hazrat A’ishah^(ra) bewees:

اِنَّ الَّذِیۡنَ جَآءُوۡ بِالۡاِفۡکِ عُصۡبَۃٌ مِّنۡکُمۡ

“Waarlijk, zij die de lastering voortbrachten waren een grote groep uit uw midden.” (De Heilige Koran, 24:12)

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat Hazrat Abu Bakr^(ra), de vader van Hazrat A’ishah^(ra), zwoer dat hij nooit meer financiële steun zou geven aan Mistah, die een van de mensen was geweest die dit valse gerucht hadden verspreid. Toen openbaarde God aan de Heilige Profeet ^(saw):

وَلَا یَاۡتَلِ اُولُوا الۡفَضۡلِ مِنۡکُمۡ وَالسَّعَۃِ اَنۡ یُّؤۡتُوۡۤا اُولِی الۡقُرۡبٰی وَالۡمَسٰکِیۡنَ وَالۡمُہٰجِرِیۡنَ فِیۡ سَبِیۡلِ اللّٰہِ ۪ۖ وَلۡیَعۡفُوۡا وَلۡیَصۡفَحُوۡا ؕ اَلَا تُحِبُّوۡنَ اَنۡ یَّغۡفِرَ اللّٰہُ لَکُمۡ ؕ وَاللّٰہُ غَفُوۡرٌ رَّحِیۡمٌ

“En laat hen, die rijkdommen en overvloed onder u bezitten niet ophouden te geven aan verwanten en behoeftigen en hen die hun huizen ter wille van Allah hebben verlaten. Laten zij vergeven en over het hoofd zien. Wenst gij niet dat Allah u zou vergeven? Allah is vergevingsgezind, Genadevol.” (De Heilige Koran, 24:23)

Zijne Heiligheid ^(aba) vertelde dat Hazrat Abu Bakr^(ra) hierop zei dat hij zeker door God vergeven wilde worden, en zo begon hij Mistah weer te steunen.

Gebeurtenissen tijdens de Slag van de Gracht

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat de derde grote slag tussen de moslims en de ongelovigen de Slag van de Gracht, of de Slag van Ahzab (confederaties) was. Na de verdrijving van Banu Nadhir gingen enkele van hun leiders naar de Quraish en zetten hen aan om tegen de moslims te vechten. Ze verzamelden ook andere stammen, wat hun totale aantal naar 10.000 bracht. Toen de Heilige Profeet ^(saw) hoorde van dit leger, overlegde hij met zijn metgezellen, en Hazrat Salman^(ra) de Pers stelde voor om een loopgraaf te graven. De Heilige Profeet  ^(saw) was het daarmee eens en hielp hij, samen met 3000 moslims, ook bij het graven van deze loopgraaf. Toen de vijand Medina omsingelde, voerde Hazrat Abu Bakr^(ra) het bevel over een deel van het moslimleger. Gedurende deze tijd werd in dat gebied een moskee gevestigd, bekend als de Sadiq-moskee.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij deze incidenten in toekomstige preken zou blijven vertellen.

Begrafenisgebeden

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij de begrafenissen van enkele overleden leden zou aankondigen.

Mubaraka Begum, echtgenote van Mukhtar Ahmad Gondal. Zij is overleden op 11 januari. Ze was de schoondochter van een metgezel van de Beloofde Messias^(as). Ze bezat veel deugdzame eigenschappen. Ze wordt overleefd door vijf zonen en drie dochters. Een van haar zonen, samen met aantal anderen uit haar nageslacht, zijn toegewijden voor het leven. Zijne Heiligheid ^(aba) bad dat Allah haar met vergeving en genade zou behandelen en haar gebeden voor haar nageslacht mocht vervullen.

Mir Abdul Waheed die in de nacht van 12 op 13 januari is overleden. In 2020 werd een valse aanklacht ingediend tegen hem en zijn familie, en zijn huis werd omringd door geestelijken en anderen. De politie hielp hen te ontsnappen, maar later werd een van zijn zonen door de politie meegenomen en gevangengezet wegens valse aanklachten van de godslastering. Zijn zoon zit nog steeds in de gevangenis en kon niet deelnemen aan de begrafenis van zijn vader. Zijne Heiligheid ^(aba) bad dat Allah de Almachtige de overledene met vergeving en genade zou behandelen en zijn familie geduld zou schenken. Moge Allah ook de middelen scheppen voor de vrijlating van zijn zoon.

Syed Waqar Ahmad uit de VS overleed op 17 januari aan een hartaanval. Zijn vrouw is de achterkleindochter van Mirza Bashir Ahmad^(ra) en de achterkleindochter van Mirza Sharif Ahmad^(ra). Hij was een voorbeeldige echtgenoot en vader. Hij leidde een onbaatzuchtig en eenvoudig leven. Hij zei dat als hij naar de moskee ging, hij zijn eed herhaalde, en niets was belangrijker voor hem dan dit. Zijne Heiligheid ^(aba) vertelde dat hij zelf heeft opgemerkt dat zelfs wanneer hij werd geconfronteerd met een grote beproeving, zijn eed handhaafde om voorrang te geven aan het geloof boven wereldse zaken. Hij was altijd gehoorzaam aan het Khilafat, zelfs als hij iets niet begreep. Zijn zoon Syed Adil Ahmed is een missionaris, en hij herhaalt ook dat zijn vader een eenvoudig leven leidde en voorrang gaf aan de behoeften van zijn familie boven die van hemzelf. Hij bezat vele deugdzame eigenschappen. Zijne Heiligheid ^(aba) bad dat Allah de Almachtige hem met vergeving en genade zou behandelen en zijn kinderen in staat zou stellen deze deugden voort te zetten.

Vrijdagpreek gehouden in Masjid Mubarak, Islamabad, Tilford, VK

Rechtgeleide kaliefen – Hazrat Abu Bakr^(ra)

Na het reciteren van Tashahhud, Ta’awwuz en Surah al-Fatihah, zei Zijne Heiligheid, Hazrat Mirza Masroor Ahmad^(aba) dat hij zou doorgaan met het belichten van incidenten uit het leven van Hazrat Abu Bakr^(ra).

De eerste taak na het bereiken van Medina

Zijne Heiligheid (aba) zei dat de Heilige Profeet (sa) na aankomst in Medina eerst zijn aandacht richtte op het bouwen van een moskee. De Heilige Profeet (sa) kocht een stuk land voor 10 dinar, en na het voorbereiden van het land, bad de Heilige Profeet (sa) en legde de eerste steen van de moskee. Dan zou de Heilige Profeet (sa) zelf helpen bij de bouw van de moskee. Het is opgetekend dat het bedrag dat werd betaald voor de aankoop van dat land werd afgenomen van de rijkdom van Hazrat Abu Bakr(ra).

Zijne Heiligheid (aba) zei dat toen de Heilige Profeet (sa) een eerste steen legde, hij Hazrat Abu Bakr (ra) instrueerde om een ​​steen naast de zijne te plaatsen, daarna vertelde hij Hazrat Umar (ra) om een ​​steen naast de steen van Hazrat Abu Bakr te plaatsen (ra), en toen instrueerde hij Hazrat Uthman (ra) om een ​​steen naast die van Hazrat Umar (ra) te plaatsen.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat toen de Heilige Profeet (sa) land toewees aan de metgezellen om hun huizen te bouwen, de Heilige Profeet (sa) Hazrat Abu Bakr (ra) een plaats in de buurt van de moskee toewees.

De banden van broederschap vestigen

Zijne Heiligheid (aba) zei dat de Heilige Profeet (sa) een band van broederschap tot stand bracht tussen Hazrat Abu Bakr(ra) en Hazrat Umar(ra) terwijl ze in Mekka waren. Het is opgetekend dat de Heilige Profeet (sa) twee keer banden van broederschap heeft gevestigd, één keer vóór de migratie en één keer daarna. Na de migratie onderhield de Heilige Profeet (sa) slechts twee banden van broederschap; dat tussen hem en Hazrat Ali(ra), en dat tussen Hazrat Hamzah(ra) en Hazrat Zaid(ra). Voor andere metgezellen werden nieuwe banden van broederschap tot stand gebracht.

Overleg met de moslims voorafgaand aan de slag bij Badr

Zijne Heiligheid (aba) zei dat toen de Heilige Profeet (sa) op weg ging naar Badr, het was om een ​​Mekkaanse handelskaravaan te onderscheppen die terugkeerde uit Syrië. Ondertussen vernam de Heilige Profeet (sa) dat een leger vanuit Mekka was ingezet om de handelskaravaan te beschermen. De Heilige Profeet (sa) overlegde met zijn metgezellen en zij kwamen met uiteenlopende meningen over de vraag of ze het leger moesten bestrijden dat was vertrokken of dat ze koers moesten zetten naar de handelskaravaan. Het is opgetekend dat het voor dit moment was dat het volgende vers werd geopenbaard:

“Omdat het uw Heer was Die u rechtmatig uit uw huis heeft geleid, terwijl een deel van de gelovigen afkerig was, heeft Hij u geholpen tegen uw vijand.” (8:6)

Zijne Heiligheid (aba) zei dat Hazrat Abu Bakr(ra) hierna stond en sprak ter ondersteuning, en dat deed Hazrat Umar(ra) ook. Hazrat Miqdad(ra) zei dat ze de Heilige Profeet(sa) zouden steunen in alles wat hem werd opgedragen door God.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat zodra ze het land van Badr bereikten, de metgezellen een tent voor de Heilige Profeet (sa) hadden opgezet en zeiden dat hij in de tent moest blijven terwijl ze ten strijde trokken. Enkele metgezellen hielden toen de wacht buiten de tent. De Heilige Profeet(sa) en Hazrat Abu Bakr(ra) brachten beiden de nacht door in deze tent; Hazrat Abu Bakr(ra) hield de wacht met zijn zwaard uit de schede, terwijl de Heilige Profeet(sa) de nacht doorbracht met gebeden aan God.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat Hazrat Ali(ra) eens aan enkele mensen vroeg wie de dapperste onder de moslims was. Ze antwoordden dat het Hazrat Ali(ra) was. Echter, Hazrat Ali(ra) zei dat het Hazrat Abu Bakr(ra) was, want op de dag van Badr, toen werd besloten wie de Heilige Profeet(sa) zou bewaken, stond Hazrat Abu Bakr(ra) ondanks het gevaar bij de Heilige Profeet ( sa) met zijn zwaard uit de schede. Zodat iedereen die bij de Heilige Profeet(sa) wilde komen eerst door hem heen zou moeten.

De steun van Allah de Almachtige aangezien de moslims enorm in de minderheid waren.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat toen de Heilige Profeet (sa) zag dat de vijand in veel grotere getalen waren dan de moslims, hij zich in de richting van de Ka’bah keerde en begon te bidden, zeggende dat als God ervoor zou zorgen dat de moslims verslagen zouden worden, zou er niemand meer op aarde zijn om Hem te aanbidden. Terwijl de Heilige Profeet (sa) aan het bidden was, viel zijn mantel en Hazrat Abu Bakr (ra) legde hem terug op zijn schouders, zeggende dat God zeker Zijn belofte zou vervullen. Toen werd het volgende vers geopenbaard aan de Heilige Profeet (sa):

“Toen u de hulp van uw Heer smeekte, en Hij u antwoordde, zeggende: ‘Ik zal u helpen met duizend engelen die elkaar volgen’.” (8:10)

Zijne Heiligheid (aba) zei dat God het toen liet regenen, wat op zijn beurt de grond onder de Mekkanen zachter maakte en de Mekkanen hun houvast verloren, terwijl de moslims standvastig bleven. Zo manifesteerde God Zijn goddelijke hulp, en al die tijd bleef de Heilige Profeet (sa) bidden.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat de Heilige Profeet (sa) later uit de tent kwam en de moslims aanmoedigde. De Heilige Profeet(sa) vocht ook moedig in de strijd, terwijl Hazrat Abu Bakr(ra) moedig naast hem mee vocht. Eens, op een later tijdstip, vertelde de zoon van Hazrat Abu Bakr(ra), die de islam niet had aanvaard ten tijde van de strijd, zijn vader dat hij zich achter een rots had verstopt en zijn vader had kunnen aanvallen, maar dat deed hij niet. Hazrat Abu Bakr(ra) zei dat hij ter wille van de Heilige Profeet (sa) niet zou hebben teruggehouden, maar omdat God had verordend dat zijn zoon later de islam zou accepteren, redde Hij hem.

Behandeling van krijgsgevangenen

Zijne Heiligheid (aba) zei dat de Heilige Profeet (sa) na zijn terugkeer naar Medina overlegde over wat er gedaan moest worden met de krijgsgevangenen. Over het algemeen was het gebruikelijk voor Arabieren om dergelijke gevangenen te doden, maar dit viel de Heilige Profeet (sa) niet goed, en een dergelijk gebod was in dit opzicht niet geopenbaard. Hazrat Abu Bakr(ra) suggereerde dat ze zouden worden vrijgelaten na boetedoening, want het zou kunnen zijn dat sommigen van hen later de islam zouden accepteren. Hazrat Umar (ra) was het hier niet mee eens en zei dat die mensen misdaden hadden begaan die hun einde rechtvaardigden. Vanwege zijn vriendelijke aard gaf de Heilige Profeet (sa) echter de voorkeur aan het advies van Hazrat Abu Bakr (ra), en later steunde het goddelijke bevel ook deze beslissing.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat Hazrat Abu Bakr(ra) en andere metgezellen eens, terwijl ze in Medina waren, ziek werden. Hazrat A’ishah (ra) zou haar vader gaan bezoeken, die zei dat de dood dichter bij een persoon is dan de veters aan zijn schoenen. Toen de Heilige Profeet(sa) dit vernam, bad hij dat moge Allah Medina net zo dierbaar voor hen maken als Mekka, en moge Hij de ziekte die zich had verspreid verwijderen.

Ondersteuning en eed van de moslims aan de Heilige Profeet (sa) tijdens de slag om Uhud

Zijne Heiligheid (aba) zei met betrekking tot de slag van Uhud, dat toen de Heilige Profeet (sa) hoorde van het complot van de Mekkanen om Medina aan te vallen, hij met de metgezellen overlegde of ze in Medina moesten blijven of eropuit zouden gaan om de vijand te bestrijden. Sommigen stelden voor om in Medina te blijven en van daaruit te verdedigen, en de Heilige Profeet (sa) steunde aanvankelijk deze mening. Anderen stonden er echter op dat ze buiten Medina moesten gaan om de vijand te bestrijden. Toen de Heilige Profeet (sa) hun passie zag, nam hij een beslissing volgens hun advies, en instrueerde hij dat ze zich op open terreinen tegen de vijand zouden verdedigen. Later hadden degenen die erop hadden gestaan ​​er spijt van dat ze zo hadden aangedrongen, en toen de Heilige Profeet (sa) terugkeerde met zijn wapenrusting aan, betuigden ze hun spijt en zeiden dat ze zouden doen wat de Heilige Profeet (sa) besloot. De Heilige Profeet (sa) zei dat het een profeet niet betaamde om zijn wapenrusting te verwijderen nadat hij het had aangetrokken, en dat ze zouden doorgaan.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat tijdens de strijd de Heilige Profeet (sa) een eed aflegde van bepaalde metgezellen dat ze zelfs tot hun dood zouden vechten als het moest. Dus vochten deze metgezellen moedig om de Heilige Profeet (sa) te verdedigen, onder wie Hazrat Abu Bakr (ra). Het was ook in deze tijd dat Hazrat Talhah(ra) zijn hand offerde, zodat geen pijl de Heilige Profeet(sa) kon bereiken.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat het ook tijdens de slag van Uhud was dat enkele tanden van de Heilige Profeet (sa) waren gebroken. Toen Hazrat Abu Bakr(ra) zich naar de Heilige Profeet (sa) haastte, zag hij dat hij ook bloedde en dat de ringen van zijn wapenrusting in zijn gezegende gezicht waren blijven steken, maar de Heilige Profeet (sa) zei dat ze eerst moesten zorgen voor Hazrat Talhah(ra) die ook gewond was.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat Abu Sufyan, die het Mekkaanse leger leidde, verkondigde dat ze de Heilige Profeet (sa) hadden gedood, maar de Heilige Profeet (sa) instrueerde de moslims om niets te zeggen. Hij zei ook hetzelfde over Hazrat Abu Bakr(ra) en Hazrat Umar(ra), maar de Heilige Profeet(sa) instrueerde hen om te zwijgen. Hierop begonnen de Mekkanen een van hun afgoden te verheerlijken. Toen hij dit hoorde, keek de Heilige Profeet (sa) naar de metgezellen en vroeg waarom ze niet reageerden, en instrueerde hen om Allah te verheerlijken.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat hij deze incidenten in toekomstige preken zou blijven benadrukken.

Rechtgeleide kaliefen – Hazrat Abu Bakr^(ra)

Na het reciteren van Tashahhud, Ta’awwuz en Surah al-Fatihah, zei Zijne Heiligheid, Hazrat Mirza Masroor Ahmad ^(aba) dat hij zou doorgaan met het belichten van incidenten uit het leven van Hazrat Abu Bakr ^(ra).

Suraqah bin Malik achtervolgt de Heilige Profeet ^(sa)

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat de Mekkanen een beloning hadden uitgezet voor degenen die de Heilige Profeet ^(sa) en Hazrat Abu Bakr ^(ra) konden pakken. Dus mensen zoals Suraqah probeerden de Heilige Profeet ^(sa) gevangen te nemen terwijl hij en Hazrat Abu Bakr ^(ra) aan het migreren waren, maar God stelde hem niet in staat om dit te doen. Daarom verzocht hij de Heilige Profeet ^(sa) om veiligheid toen de Heilige Profeet ^(sa) aan de macht kwam. De Heilige Profeet ^(sa) voorspelde toen Suraqah dat hij op een dag de armbanden van Chosroes zou dragen. Later, tijdens het tijdperk van Hazrat Umar ^(ra), toen Chosroes werd omvergeworpen, riep Hazrat Umar ^(ra) Suraqah bij hem en gaf hem Chosroes’ armbanden, waarmee de profetie van de Heilige Profeet ^(sa) werd vervuld.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat toen Suraqah terugkeerde van zijn ontmoeting met de Heilige Profeet ^(sa), hij een andere Mekkaanse karavaan tegenkwam die ook op zoek was naar de Heilige Profeet ^(sa). Toen Suraqah met hen sprak, zei hij niets over de verblijfplaats van de Heilige Profeet ^(sa). Hij overtuigde hen om hun zoektocht te beëindigen en terug te keren.

Een incident bij Umm Ma’bad

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat de Heilige Profeet ^(sa) en Hazrat Abu Bakr ^(ra) tijdens de migratie langs de tent van een vrouw genaamd Umm Ma’bad kwamen en vroegen of ze voedsel, vlees of dadels van haar konden kopen, maar ze had niets omdat haar mensen tijden van ontbering en hongersnood doormaakten. De Heilige Profeet ^(sa) zag een geit in een hoek van de tent en vroeg ernaar. Umm Ma’bad zei dat deze geit extreem zwak was, zo zwak dat ze geen melk kon produceren. De Heilige Profeet^(sa) vroeg of hij kon proberen te melken. Dus de Heilige Profeet ^(sa) bad en melkte toen de geit, waardoor vervolgens de hele groep haar melk kon drinken. De Heilige Profeet ^(sa) gaf Umm Ma’bad de melk en ze dronk naar genoegen, waarna de Heilige Profeet ^(sa) zelf wat dronk. Hij liet toen een emmer melk achter bij Umm Ma’bad, kocht de geit van haar en vervolgde zijn reis.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat later, in hun zoektocht naar de Heilige Profeet ^(sa), mensen naar Umm Ma’bad gingen en vroegen of ze wist waar de Heilige Profeet ^(sa) was. Ze weigerde hen iets te vertellen, en terwijl ze doordrongen en agressief werden, zei Umm Ma’bad dapper dat als ze niet weggingen, ze haar stamgenoten zou oproepen om hen aan te vallen. Vervolgens vertrokken de Mekkanen.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat de Heilige Profeet ^(sa) onderweg Hazrat Zubair ^(ra) ontmoette die terugkeerde met een handelskaravaan uit Syrië. Hazrat Zubair ^(ra) gaf witte kleren aan zowel de Heilige Profeet ^(sa) als Hazrat Abu Bakr ^(ra).

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat ze tijdens deze reis verschillende handelskaravanen, die Hazrat Abu Bakr ^(ra) herkenden omdat hij ook een zakenman was, hebben ontmoet, maar ze herkenden de Heilige Profeet ^(sa) niet. Als ze vroegen wie hij was, antwoordde Hazrat Abu Bakr ^(ra) dat deze persoon zijn gids was.

Aankomst in Quba’ tijdens de migratie

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat ze na acht dagen reizen Quba’, twee tot drie mijl van Medina, bereikten op een maandag. De mensen van Medina hadden gehoord over het vertrek van de Heilige Profeet ^(sa) uit Mekka en hadden op zijn aankomst gewacht. Op een dag zag een Joodse man, die op een heuvel stond, de Heilige Profeet ^(sa) en Hazrat Abu Bakr ^(ra) naderen en kondigde aan de moslims aan dat hun leider was aangekomen. De moslims renden naar buiten om hen te ontmoeten. Toen ze dichterbij kwamen, stond Hazrat Abu Bakr ^(ra) op terwijl de Heilige Profeet ^(sa) rustig zat. Sommige mensen van Medina die de Heilige Profeet ^(sa) nog niet hadden gezien, benaderden eerst Hazrat Abu Bakr ^(ra) en begonnen hem te begroeten. Op dat moment nam Hazrat Abu Bakr ^(ra) zijn mantel en schermde de Heilige Profeet ^(sa) af van de zon, waarop de mensen beseften dat dit de Heilige Profeet ^(sa) was.

Fundament gelegd voor de Quba’-moskee en eerste vrijdaggebed

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat het is overgeleverd dat de Heilige Profeet ^(sa) ongeveer tien nachten in Quba’ verbleef. Tijdens dit verblijf legde de Heilige Profeet ^(sa) de fundering van een moskee, bekend als de Moskee van Quba’. De Heilige Profeet ^(sa) zei dat het fundament van deze moskee was gebaseerd op gerechtigheid.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat de Heilige Profeet ^(sa) na zijn verblijf in Quba’ naar Medina vertrok. Onderweg was de Heilige Profeet ^(sa) in de vallei van Banu Salim bin Auf toen het tijd werd voor het vrijdaggebed. Zo verrichtte de Heilige Profeet ^(sa) het vrijdaggebed in de moskee van de vallei van Ranunah samen met 100 moslims. Deze moskee werd bekend als de moskee van het vrijdaggebed, omdat dit het eerste vrijdaggebed was dat door de Heilige Profeet ^(sa) in Medina werd verricht. Zijne Heiligheid ^(aba) verduidelijkte dat deze moskee pas later formeel zou zijn opgericht.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat na het verrichten van het vrijdaggebed, de Heilige Profeet ^(sa) verder ging richting Medina, rijdend op zijn kameel met Hazrat Abu Bakr ^(ra) achterop.

Vreugde als de Heilige Profeet ^(sa) aankomt in Medina

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat Buraidah een van de mensen was die werd verleid door de beloning die door de Mekkanen was vastgesteld voor de gevangenneming van de Heilige Profeet ^(sa). Zo vertrok hij met 70 man uit Banu Sahm. Toen ze de Heilige Profeet ^(sa) tegenkwamen, vroeg hij hem wie hij was en waar hij vandaan kwam en Buraidah antwoordde hem. Toen Buraidah hem vroeg wie hij was, antwoordde de Heilige Profeet ^(sa) dat hij Mohammed ^(sa) bin Abdullah was, de Profeet van Allah. Hierop accepteerde Buraidah de Islam, samen met al degenen die bij hem waren. De volgende dag zei hij dat de Heilige Profeet ^(sa) Medina moest binnenkomen met een vlag. Dus deed hij zijn tulband af, bond hem aan zijn speer en liep voor de Heilige Profeet ^(sa) uit toen hij Medina binnenging.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat de Heilige Profeet ^(sa) samen met zijn karavaan van moslims zijn weg vervolgde naar de stad Medina. Wanneer de Heilige Profeet ^(sa) langs de huizen van mensen liep, boden ze hun huizen aan voor hem om in te verblijven, en de Heilige Profeet ^(sa) bad voor hen. Vrouwen en kinderen stonden op de daken van hun huizen en zongen welkomstwoorden voor de Heilige Profeet ^(sa). De Heilige Profeet ^(sa) bereikte de mensen van Banu Najjar, die in formatie stonden en hun wapenrusting droegen om de Heilige Profeet ^(sa) te verwelkomen, en de vrouwen van Banu Najjar zongen gedichten van dank en lof.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat de Heilige Profeet ^(sa) na een paar dagen Hazrat Zaid ^(ra) naar Mekka stuurde om de rest van de spullen van de Heilige Profeet ^(sa) naar Medina te brengen. De Heilige Profeet ^(sa) had wat land gekocht in Medina, waarop hij eerst de basis legde voor een moskee, en later begon huizen te bouwen voor zichzelf en zijn metgezellen. Hazrat Abu Bakr ^(ra) verbleef op een plaats in de omgeving van Medina genaamd Sun’a, die drie kilometer van de stad Medina verwijderd was.

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij in toekomstige preken door zou gaan met het belichten van incidenten uit het leven van Hazrat Abu Bakr^(ra).

Uitvaart gebeden

Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij enkele overleden leden van de Gemeenschap zou vermelden.

Chaudhary Asghar Ali Kilaar die een gevangene is geweest op de weg van Allah. Hij stierf op 10 januari terwijl hij nog gevangen zat. Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij dus als een martelaar wordt beschouwd. Hij werd op 24 september 2021 in Bahawalpur in hechtenis genomen nadat een zaak op grond van de blasfemiewetten van Pakistan tegen hem was aangespannen. Zijn gezondheid verslechterde tijdens zijn gevangenschap, waardoor hij op 4 januari naar het ziekenhuis werd gebracht, waar hij later op 70-jarige leeftijd overleed, na een gevangenisstraf van 3 maanden en 15 dagen. Hij had op 11 januari een hoorzitting voor een borgtocht, maar stierf vóór die datum. Hij accepteerde Ahmadiyyat toen hij een student was en was de enige persoon van zijn familie die dat deed. Zijn familie stopte met hem financieel te ondersteunen, waardoor hij kinderen bijles gaf om zijn opleiding te betalen. Hij bezat een grote liefde voor het Khilafat en respecteerde toegewijden voor het leven. Hij was gepassioneerd om mensen tot Allah te roepen, en door zijn inspanningen kwamen veel mensen in de kudde van Ahmadiyyat. Hij was regelmatig in het verrichten van gebeden en vasten, hij hielp de armen en behoeftigen en was vriendelijk voor zijn familie ondanks hun tegenstand. In de gevangenis zag hij drie dromen waarin God hem vredesgroeten bracht. Hij heeft de Gemeenschap in verschillende hoedanigheden gediend. Hij laat zijn vrouw, twee zonen en een dochter achter. Zijne Heiligheid ^(aba) bad dat Allah hem met vergeving en genade zou behandelen en zijn positie zou verhogen en zijn familie geduld zou schenken. Zijne Heiligheid ^(aba) zei te bidden voor alle andere gevangenen op de weg van Allah.

Mirza Mumtaz Ahmad een werker van Wakalat-e-Ulya Rabwah. Hij heeft lange tijd de Gemeenschap gediend. Hij laat zijn vrouw, twee zonen en een dochter achter. Hij bezat vele goede kwaliteiten en was toegewijd aan zijn werk. Nadat hij zijn eigen werk had voltooid, hielp hij bij het werk van anderen. Ondanks dat hij een ervaren werker was, was hij erg nederig, geduldig en tevreden. Zijne Heiligheid ^(aba) zei dat hij zag dat hij een stil persoon was met een kleine vriendenkring, en dat hij alleen naar werk en vervolgens naar huis ging. Hij was een zeer harde werker. Moge Allah hem met vergeving en genade behandelen en zijn kinderen in staat stellen zijn deugden voort te zetten.

Kolonel Dr. Abdul Khaliq, een voormalig beheerder van het Fazl-e-Umar Hospital. Hij wordt overleefd door twee zonen en twee dochters. Toen Pakistan Ahmadi’s als niet-moslims verklaarde, nam hij ontslag bij zijn regeringsbaan en wijdde hij zijn diensten aan het Nusrat Jahan project. Hij werd naar Sierra Leone gestuurd waar hij drie jaar diende. Hij diende ook in Samarkand, waar hij veel mensen hielp en de boodschap van Ahmadiyyat verspreidde. Hij werd door de vierde Kalief aangesteld als beheerder van het Fazl-e-Umar ziekenhuis, een functie die hij ongeveer tien jaar bekleedde. Hij had een diepe liefde voor de Heilige Koran en reciteerde die altijd. Hij nam alle beslissingen in overeenstemming met de leer van de Heilige Koran. Hij verrichtte regelmatig tahajjud [vrijwillige gebeden vóór het ochtendgloren] en had een grote liefde voor het Khilafat. Hij bezat vele grote kwaliteiten. Zijne Heiligheid ^(aba) bad dat Allah hem met vergeving en genade zal behandelen en zijn kinderen in staat zal stellen zijn deugden voort te zetten.

Vrijdagpreek gehouden in Masjid Mubarak, Islamabad, Tilford, VK

Gods genoegen zoeken door financiële opofferingen en aankondiging van het 65e jaar van Waqf-e-Jadid.

Na het reciteren van Tashahhud, Ta’awwuz en Surah al-Fatihah, reciteerde Zijne Heiligheid, Hazrat Mirza Masroor Ahmad(aba) het volgende vers:

‘En de gelijkenis van degenen, die hun rijkdommen weggeven, Allah’s welbehagen zoekende en hun ziel versterkende, is als een tuin op hooggelegen grond, die bij regen tweevoudig vruchten voortbrengt. En als er geen regen op valt, dan is dauw voldoende. Allah ziet, wat gij doet.’ [Heilige Koran 2:266]

Zijne Heiligheid (aba) zei dat God de Almachtige in dit vers de gelovigen noemt die geld besteden in de weg van Allah, om hiermee Zijn genoegen te verkrijgen. Zo versterken ze ook hun gemeenschap en missie. Zijne Heiligheid (aba) zei dat in dit tijdperk de Beloofde Messias(as) de taak had om de ware boodschap van de islam in de wereld te verspreiden, en dezelfde verantwoordelijkheid ligt bij zijn volgelingen. Daarom moet iedereen bereid zijn zijn leven, rijkdom en eer op te offeren voor deze missie. Dit is zeker een ware weerspiegeling van iemands geloof.

Het genoegen van God bereiken door financiële offers.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat ware gelovigen hun rijkdommen uitgeven ter wille van God en het verspreiden van zijn missie. Ze doen dit niet om indruk op anderen te maken, maar om het genoegen van God te verwerven, hun eigen geloof te versterken en de gemeenschap te helpen versterken. Mensen die zulke offers brengen, proberen de hoogste normen te bereiken, waardoor God hun inspanningen accepteert en Zijn zegeningen aan hen schenkt. God kent de toestand van ieders hart; Het maakt hem niet uit of het financiële offer groot of klein is, hij kijkt eerder naar iemands bedoelingen.

Het belang van iemands bedoelingen bij het brengen van offers.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat God degenen die financiële offers brengen heeft vergeleken met zware regen of lichte regen, wat inhoudt dat degenen die rijk zijn in staat zijn om grote bedragen te geven, terwijl degenen die niet zoveel rijkdom bezitten minder zullen geven. Beide zijn echter gunstig voor de groei van fruit, want uiteindelijk is het Allah die ervoor zorgt dat fruit groeit, en Hij ziet iemands bedoelingen, die Hij alleen vruchtbaar kan maken. Daarom moet alles wat we doen in het belang van God zijn.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat in de tijd van de Beloofde Messias(as) veel van zijn metgezellen niet erg rijk waren, maar toch vooropliepen bij het brengen van financiële offers. Zijne Heiligheid (aba) zei dat dezelfde passie en toewijding vandaag de dag wordt gezien in de gemeenschap van de Beloofde Messias (as). Zulke voorbeelden zijn zelfs te vinden bij nieuwe bekeerlingen, die nog niet zoveel kennis van het geloof hebben verworven als anderen, maar toch ver gevorderd zijn in hun niveau van toewijding. Even zo is de huidige gemeenschap zo loyaal en trouw aan het Khilafat, dat, zoals de Beloofde Messias(as) heeft verklaard, zelfs tegenstanders verbaasd zijn over dit niveau van toewijding.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat in een tijd waarin de mensen doordrenkt zijn van wereldsgezindheid, deze mensen met elkaar wedijveren in financiële offers, alleen omwille van Allah.

Prachtige voorbeelden van Ahmadi-moslims die financiële offers brengen.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat hij enkele voorbeelden zou geven van hoe mensen hun geloof en zekerheid uitdrukken door financiële offers, en hoe Allah de Almachtige als resultaat Zijn zegeningen schenkt.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat er een afgelegen gebied in Sierra Leone is, waar de plaatselijke missionaris een pleidooi hield voor financiële opoffering. De imam van de moskee daar zei dat ze hun doel niet zouden kunnen bereiken. De plaatselijke missionaris leidde hen allemaal in stil gebed en ging toen naar het missiehuis. Voordat hij het missiehuis bereikte, belde de plaatselijke imam hem en zei dat hij hem zou komen ontmoeten. Toen hij aankwam, legde hij uit dat na het stille gebed een van zijn familieleden naar hem toe kwam en hem 100.000 Leones gaf. Hij verheerlijkte onmiddellijk Allah en zei dat ze hun belofte voor Waqf-e-Jadid niet konden vervullen, en zodra ze hadden gebeden, kwam deze persoon en bood dit grote bedrag aan.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat dergelijke voorbeelden ook bij vrouwen worden gevonden. Zijne Heiligheid (aba) zei dat er een vrouw in Tsjaad was, die 70.000 frank had toegezegd voor Waqf-e-Jadid, maar ze was niet in staat om het geld te regelen om de belofte na te komen. Zo verkocht ze een kameel die ze had voor 170.000 frank. Ze gebruikte dit om haar belofte na te komen, maar ze hield het resterende bedrag niet voor zichzelf, maar presenteerde dat ook als financiële bijdrage.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat soortgelijke voorbeelden ook onder de jeugd worden gevonden. Zijne Heiligheid (aba) zei dat Belize een plaats in Midden-Amerika is, wat vrij ver is, en dat de Khalifa daar nooit is geweest. Het zijn allemaal nieuwe bekeerlingen, maar hun mentaliteit van toewijding is precies hetzelfde (als die van geboren Ahmadies). Daar werd een 14-jarige jongen die had gedoneerd voor Tehrik-e-Jadid in de vrijdagpreek genoemd door Zijne Heiligheid. Veel mensen feliciteerden hem, en iemand gaf hem zelfs een beloning van $ 200. Veel kinderen zouden zo’n bedrag nemen en zelf spelletjes kopen. Deze jonge jongen zei echter dat hij $ 30 nodig had om zijn socialezekerheidskaart te laten maken, en dat hij de resterende $ 170 als financiële bijdrage zou geven. Hij komt uit een arm gezin en werd verzocht het bedrag voor zichzelf te houden. Hij was echter resoluut in zijn besluit. Zijne Heiligheid (aba) zei dat dit een voorbeeld is van het voorrang geven aan het geloof over de hele wereld. Hij bad dat Allah deze mentaliteit in de jonge jongen mocht behouden en hem zou redden van de invloeden van wereldsgezindheid.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat dergelijke voorbeelden te vinden zijn in de armste landen. Mensen kunnen op zulke mensen neerkijken omdat ze niet goed opgeleid zijn, maar in feite hebben deze mensen meer kennis van het geloof dan de meest geleerde mensen. Zijne Heiligheid(aba) zei dat de missionaris in Guinee-Conakry een preek hield over het belang van financiële opoffering waarin hij ook verschillende citaten van Zijne Heiligheid(aba) presenteerde. Aan het einde van de preek nam een ​​persoon die heel arm maar zeer oprecht was 218.500 Franken uit zijn zak en bood het aan voor Waqf-e-Jadid. Toen de missionaris hem vroeg waarom hij zo’n groot bedrag gaf, zei hij dat hij enorm onder de indruk was van de woorden van Zijne Heiligheid (aba), dat het hart niet van twee dingen tegelijk kan houden; men moet ofwel van God houden, ofwel van rijkdom houden. Hij zei dat hij niet al zijn bezitten van zijn huis kon geven zoals Hazrat Abu Bakr(ra) deed, maar hij kon tenminste geven wat er in zijn zak zat. Hij legde ook uit dat sinds hij financiële offers begon te brengen, hij merkte dat God zijn geloof en zekerheid had versterkt.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat mensen in ontwikkelde landen ook dezelfde geest van opoffering hebben. Een missionaris in Duitsland moedigde de leden aan om meer financiële offers te brengen. Een Duitse vrouw die zich geruime tijd geleden tot Ahmadiyyat had bekeerd, overhandigde 19.000 euro. Ze zei dat hoewel ze dit bedrag spaarde om een ​​auto te kopen, ze zei dat ze veel liever het genoegen van Allah de Almachtige zou bereiken.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat een persoon uit het VK een brief van de gemeente had ontvangen waarin hem werd meegedeeld dat hij nog openstaande rekening had. Hij had ook een telefoontje gekregen over de betaling van zijn belofte voor Waqf-e-Jadid. Hij besloot dat hij eerst zijn belofte voor Waqf-e-Jadid zou betalen. De volgende dag ontving hij nog een brief van de gemeente, waarin hij uitlegde dat ze zich hadden vergist, en in plaats van dat hij hun geld schuldig was, realiseerden ze zich dat ze in feite hem geld schuldig waren, en stuurden hem een ​​bedrag dat tien keer meer was dan het bedrag dat hij had geboden voor Waqf-e-Jadid.

Verschillende prestaties van de Ahmadiyya Moslim Gemeenschap in 2021.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat in het licht van het noemen van financiële offers ter wille van de verspreiding van het geloof, hij zou willen vermelden dat God het afgelopen jaar de wereldwijde gemeenschap in staat heeft gesteld om 187 moskeeën te stichten, afgezien van 105 moskeeën die momenteel onder constructie staan in Afrika. Evenzo werden 144 missiehuizen opgericht, waarvan vele in Afrika, terwijl er momenteel 45 in aanbouw zijn. Waar missiehuizen niet kunnen worden gebouwd, worden gebouwen op huur gekocht; als zodanig zijn er 731 missiehuizen en missionaris woningen die in Afrika op huur zijn aangekocht. Er zijn 632 missiehuizen te huur in andere Aziatische landen. Zijne Heiligheid (aba) vermeldde dat over het algemeen het grootste deel van het bedrag dat voor Waqf-e-Jadid wordt ingezameld, wordt uitgegeven in de Afrikaanse landen.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat het bouwen van moskeeën niet gemakkelijk is, omdat onze gemeenschap veel tegenstand ondervindt. Maar omdat onze gemeenschap deze dingen doet ter wille van de Almachtige God, schenkt Hij ook Zijn hulp. Zo werd er in Congo-Kinshasa een moskee gebouwd. Daar zorgden de soennitische moslims voor veel problemen en probeerden ze de bouw van deze moskee te belemmeren, en toen hun pogingen faalden, begonnen ze met de dood te dreigen. Desondanks ging de bouw van de moskee door. Op een dag kwam een ​​christelijke professor van de plaatselijke universiteit en begon de Ahmadi’s te helpen bij het bouwen van de moskee. Dus waar er mensen waren die de bouw van de moskee probeerden te belemmeren, voorzag God anderen om te helpen bij de voltooiing ervan.

Dit waren slechts enkele voorbeelden van de voorbeelden die door Zijne Heiligheid (aba) werden gepresenteerd.

Verslag van 2021 & aankondiging van het 65e jaar van Waqf-e-Jadid

Zijne Heiligheid (aba) zei dat hij het rapport van de voorgaande jaar voor Waqf-e-Jadid zou presenteren. Door de genade van Allah de Almachtige kwam het 64e jaar van Waqf-e-Jadid tot een einde en is het nieuwe jaar van Waqf-e-Jadid begonnen. In het afgelopen jaar bedroeg de totale collectie ongeveer 11,2 miljoen pond. Dit is een stijging van 742.000 ten opzichte van het jaar ervoor. In het licht van de omstandigheden in de wereld is dit een geweldige prestatie.

Zijne Heiligheid (aba) zei dat wat betreft de totale collectie, het VK op de eerste plaats stond, gevolgd door Duitsland, Canada, de VS, India, Australië, Indonesië, een land uit de midden oosten, Ghana en België.

Zijne Heiligheid (aba) presenteerde de rapporten en posities van een aantal landen

Zijne Heiligheid (aba) bad dat Allah de Almachtige degenen zegent die meedoen aan de financiële opofferingen.